පාද නමස්කාරය
අද ඉදන් දවස් 15ක් පුරාවටම මම හිතුවා කිතුනු හැමෝටම පොදු නොවුනු කතෝලික අපිට විතරක් මේ චතාරික කාලයේදී අපගේ ගුරුදේවයානන් වහන්සේගේ දුක් විදීම කෙලින්ම කිව්වොත් අපේ කාලකන්නිකමට, අපේ තියෙන ආත්මාර්තකාමී කමට, ලෝබ කමට, නොනිවතින ආශාවන් වලට මේවා නිසා මේ ලෝකෙට උහුලන්න බැරි පව් කදු වලට තමුන්ගේ ශරීරය, රුධීරය ඒ පව්කාර මනුස්සයන්ට දීපු අති උතුම් මිනිසෙක්. උන් වහන්සේගේ එක බැල්මක්වත් ලබන්න සුදුසු නැති අපි වෙනුවෙන් දේවත්වය අත හැරලා මනුෂ්‍යත්වය වැලද ගත්තු කෙනෙක්.
ඇයි කතෝලික අපි මේ අනිත් අය නොකරන දෙයක් කරන්නේ, අපි මහා කාලන්නි කමක්, ජීවිතේ ලොකු තනිකමක්, යන ජීවිත ගමන බලාපොරොත්තු විරහිත ගමනක් ලෙසයි ගෙවෙන්නේ. අපි ජීවිතේ පුරාවට සතුට හොයනවා. නමුත් සතුට අපිට පේන මානයකවත් නෑ. ඒ අපි කටු අනිනවා වගේ තියෙන පාද නමස්කාරය තුල ඒ සතුට තියෙනවා අපි පුරුද්දට වගේ කියන ලතෝනි වලට වඩා පාද නමස්කරයේ ඒ හැංගිලා තියෙන සතුට අදුරගන්න පුලුවන් නම් ජේසු විදපු දුකට ඇත්තටම අපෙන් වටිනාකමක් ලැබෙන්නෙ එතකොටයි. සතුට කිව්වේ කලා බීල ජොලි කරන සතුටක් නෙමේ ජේසුගේ ජීවිතේ හැංගිලා තියෙන සතුට අපි හදුනා ගත්තම අපේ ජීවිතේ නිදහස් වෙනකොට දැනෙන සතුට.
No comments:
Post a Comment